Op zoek naar dolfijnen en hééél veel sport

Afgelopen week was er een vol met sport. Baantjes zwemmen op maandag, fanatiek beachvolleyballen op dinsdag, een full body work out tijdens de wekelijkse groepsles op woensdag, donderdag frisbee en zaterdag een aquarobics marathon van 3 uur. Even een toelichting op het frisbeeën. Je zou denken (net als ik in het begin) slippertjes aan en lekker overgooien met een frisbee. Niet dus. Het spel dat we gespeeld hebben, heet ultimate frisbee. En ja je moet echt sportschoenen aan, ja je moet heel veel rennen, ja je wordt er moe van en ja het is ook nog goed voor je conditie. Maar het is vooral een heel leuk spel! En waar ik toch wel héél héél héél blij mee was, was dat mijn onderbenen dit aankonden! Dat wordt voetballen aankomend seizoen!!! We spelen dit spel met een aantal Filipijnse studenten op het onafhankelijkheidsplein (lees: een hobbelig grasveld).

Verder heb ik natuurlijk ook weer de hele week stage gelopen. Vrijdag heb ik bij stichting ‘Projekten’ een presentatie gegeven van mijn werk daar. Dit gaat over het betrekken van kinderen van het speciaal onderwijs, alle clusters, bij het kinderboekenfestival. De reacties waren erg positief, dus nu maar hopen dat er ook echt iets mee gedaan wordt!
Vanmorgen zijn we met de kinderen op school verhuist naar ons ‘nieuwe’ klaslokaal. De school werd verbouwd en we hebben tijdelijk in allerlei ruimtes van de stichting voor blindenzorg gezeten. De verhuizing was voor de kinderen al één groot feest met het rondrijden op het karretje (natuurlijk moest ik ook even geduwd worden) en het mooi inrichten van het klaslokaal. Het ziet er dan ook echt heel nieuw, mooi en vrolijk uit. En waar we toch wel heel blij mee zijn, is dat we eindelijk kunnen werken met een fatsoenlijk, groot schoolbord!

Woensdagmiddag zijn we naar de centrale markt geweest. Die toch eigenlijk wel een beetje tegenviel, dus daar waren we al snel weer weg. In plaats daarvan maar vast souvenirtjes ingeslagen (die ik natuurlijk lekker geheim houd).

Zaterdag zijn we voor de aquarobics naar de dierentuin geweest. Dit stelde qua dieren niet zo heel veel voor, maar het was natuurlijk wel weer erg gezellig! We hebben ons prima vermaakt met ons onderzoek naar de kaaiman: echt of een standbeeld. En met de apen die hier veel actiever zijn dan in de dierentuin in Nederland. Naast de apen in dierentuin zaten er trouwens ook gewoon wilde apen in de bossen die grensden aan de dierentuin. Maaar het hoogtepunt was toch wel de speeltuin, met de grote ‘bakraschommel’, zo’n schommel waar je met meerdere mensen op kunt zitten. Bakra’s zijn blanke mensen.

Zondag gingen we dolfijnen spotten. We zijn mee geweest met een groepje onderzoekers. Zij doen dit al 11 jaar lang iedere zondag en hebben pas een paar dagen gehad waarop ze geen dolfijnen zien. Dat is gegarandeerd dolfijnen dus! Zou je denken…. Maar natuurlijk zijn er altijd weer een aantal mensen die het voor elkaar krijgen om net met die ene trip mee te gaan waarop er geen dolfijnen te zien zijn.. Op zich niet zo heel erg, want we hebben een leuk boottochtje gehad, veel geleerd en lekker gezwommen in de Atlantische oceaan én ik ga het gewoon nog een keer proberen! Wel is het een beetje zorgwekkend, want de andere keren dat de dolfijnen zich niet lieten zien, was er iets gebeurd. Hopen maar dat er niets aan de hand is en het gewoon toeval was.

Vanmiddag hebben we een poging gedaan om fort Zeelandia te bezoeken, wat helaas mislukte aangezien dit gesloten is op maandag. Dusss maar weer verder met de souvenirtjes

Voor aankomend weekend staat er zowaar nog niets op de planning!! Wel staat er (als alles mee zit) voor deze week een helikoptervlucht gepland. Naast een heleboel andere dingen die we allemaal nog ‘moeten’ doen, want voor veel huisgenoten zijn het alweer de laatste twee weken . En voor mij zijn het de laatste twee weken in dit huis, want daarna komt Koen 

Owja en ik slaap tegenwoordig heeeerlijk hier, omdat ik sinds afgelopen week een ventilator heb!! Hij is wel al vanaf de straat ongeveer te horen en hij kan lopen, dus af en toe moet ik hem weer aan de andere kant van mijn kamer ophalen (wat gelukkig maar twee meter verderop is).

Dat was het weer voor deze week

Adyosi!!

Inmiddels ben ik al een half uur aan het wachten tot de site van waarbenjij.nu geopend wordt. Prettige bijkomstigheid van dit slechte internet is dat aan school werken het grootste deel van de tijd bijna onmogelijk is.